Mei en juni 2024

Sinds begin mei werk ik aan versie 4 van De Wens van Adens Gezant. In deze versie verwerk ik alle feedback van mijn redacteur en van mijn proeflezers. Ik ben nu ongeveer een kwart ver, wat wil zeggen dat deze versie aan dit tempo pas rond nieuwjaar klaar zou zijn, en dat publicatie dit jaar dus onwaarschijnlijk begint te lijken. Het is niet uitgesloten dat het tempo nog de hoogte in gaat, we zullen zien. Ik stoom gewoon op volle snelheid verder, zonder mezelf een deadline op te leggen. Het boek zal klaar zijn wanneer het klaar is.

Verder kan ik melden dat de coverillustratie van dit boek klaar is, en die van het volgende boek meteen ook. Illustrator Oğuz Tunç heeft zoals steeds uitstekend werk geleverd; ik kijk er al naar uit om deze covers te onthullen!

Voor wie geïnteresseerd zou zijn in mijn schrijfproces, volgen hier meer details over de nieuwe manuscriptversie.

Voor ik aan deze vierde versie begon, heb ik alles wat ik wil veranderen opgelijst, en, belangrijk: al die gewenste veranderingen heb ik vervolgens omgezet in concrete actiepunten die ik allemaal heb ondergebracht in de juiste hoofdstukken/scenes van de nieuwe outline voor deze versie. Ik zeg belangrijk omdat dit iets is dat ik nu pas heb geleerd van vorige revisies (zowel aan deze roman als aan de vorige). Bij die revisies had ik ook altijd een outline met de gewenste veranderingen per scene, maar daarnaast behield ik ook lijsten veranderingen die ik wilde maken aan bvb bepaalde personages, of aan bepaalde verhaallijnen. Daardoor moest ik bij het herschrijven al die lijsten tegelijk in mijn hoofd houden om te weten wat ik precies wilde veranderen aan de specifieke scene die ik aan het herwerken was. Nu heb ik al die mentale arbeid op voorhand gedaan, en heb ik dus per scene maar één reeks veranderingen meer waar ik rekening mee moet houden, en kan ik al het andere uit mijn hoofd zetten. Dit gaat veel vlotter.

Het boek telt vier delen (eerder sprak ik van vijf delen, maar ik heb de eerste twee samengenomen) die respectievelijk 25%, 25%, 30% en 20% van het boek behelzen. Zoals in vorige updates gezegd was ik al tevreden van delen twee, drie en vier, maar niet van deel één. Mijn redacteur en proeflezers bevestigden die mening, en de overgrote meerderheid van de te maken wijzigingen situeert zich dan ook in dat deel. Dat deel heb ik vandaag net volledig herschreven, dus misschien dat het vanaf nu sneller gaat. Anderzijds heb ik nog twee korte vakanties gepland en twee kleine festivals, dus zal er ook minder tijd zijn.

Wat ben ik concreet aan het veranderen in deze vierde versie van het manuscript? In wat volgt zal ik dat op spoilervrije wijze proberen toelichten.

Het grootste probleem met het eerste deel (en dus het eerste kwart) van de roman was dat ik daarin vooral veel zaadjes plant voor wat volgt, maar dat dit deel zelf weinig conflict en verandering bevat. M’n hoofdpersonage (Malderik) laat zich nog vooral meedobberen op de gebeurtenissen, en een passieve protagonist is altijd een probleem. In zekere mate een onvermijdelijk probleem, omdat hij in dit deel een maatschappij betreedt die hem (en de lezer!) volledig vreemd is, maar dat dien ik dan op andere manieren te compenseren om de aandacht van de lezer vast te houden tot de conflicten losbarsten in deel twee.

Wat ik concreet gedaan heb om dit deel te verbeteren is:
1) de dreiging die al in deel 1 over Malderik hangt duidelijker maken voor de lezer, zodat er meer spanning is
2) conflicten vroeger laten opborrelen of al voorafschaduwen
3) Malderiks intenties duidelijker maken, zodat de lezer beter met hem kan meeleven
4) het proza en het verhaal gewoon zo strak en onderhoudend mogelijk maken. Deze versie is een dikke 10% korter dan de vorige (sommige hoofdstukken zijn ruim een kwart korter geworden) en dat helpt natuurlijk ook om sneller tot de actie te komen.

Een andere belangrijke verandering is dat ik een belangrijk nevenpersonage dat nogal zwart-wit was, nu veel genuanceerder maak, en veel meer evolutie breng in Malderiks perceptie (en die van de lezer) van dit personage. Dit was zo’n gebrek waarvan ik, toen redacteur en proeflezer me erop wezen, me meteen afvroeg waarom ik het zelf niet had beseft. Ik vermoed dat het is omdat dit personage eerst niet zo belangrijk was, en het niet is meegegroeid met zijn rol. Dat komt nu dus in orde, en het maakt de ontknoping van zijn verhaallijn des te boeiender en betekenisvoller.

Verder maak ik de verbeteringen die ik in deze fase altijd maak: het proza wordt strakker, de overbodigheden worden geëlimineerd, de beschrijvingen worden scherper en evocatiever, de interacties tussen personages subtieler en gelaagder. Ik ben niet de meest getalenteerde prozaschrijver, maar wel de hardst werkende. Door keer op keer door mijn manuscript te gaan en telkens te verbeteren wat ik kan, bereikt mijn proza uiteindelijk een niveau waarop het weleens lof oogst, al is het maar voor zijn klaarheid.

In tegenstelling tot de meeste schrijvers hou ik van deze fase van het proces – de redactie – omdat ik elk vrij beetje tijd nu productief kan gebruiken. Om volledig nieuw proza te schrijven moet ik eerst volledig in de zone geraken, en ook zeker weten dat ik er lang in kan blijven – alleen al de gedáchte dat iemand me zou kunnen onderbreken doet me blokkeren – maar voor redactiewerk kan ik gewoon gaan zitten en direct beginnen. Zolang ik het boek beter kan maken, blijf ik er ook met veel plezier aan werken, en elk nieuw idee hernieuwt mijn enthousiasme voor het hele project.