Blogbericht

Oktober 2022 – April 2023

Eind oktober was ik klaar met het verwerken en organiseren van alle notities voor de nieuwe, derde versie van boek 3 van De Verloren Stammen van Aden (cfr. de vorige update) en begon ik eindelijk te (her)schrijven. Na ruim een half jaar telt deze nieuwe versie 57.000 woorden, wat weinig is na zo veel werk, maar ik ben nu eenmaal een overdreven perfectionist die uren op een paragraaf kan zweten die ik later toch weer ga herschrijven, en elke inhoudelijke wijziging of toevoeging veroorzaakt een schokgolf doorheen het manuscript, de wereldbijbel en de outlines voor toekomstige delen.

Het eerste tiental hoofdstukken verliep extra traag omdat het moeilijk was alle losse eindjes van boek 2 weer op te nemen en te verweven in een nieuwe vertelling, vooral omdat die genietbaar moet zijn voor wie boek 2 net uit heeft maar ook voor wie pas na een lange onderbreking verder leest. Geleidelijk aan vond ik mijn tred en sinds een maand of twee staat het verhaal helemaal op de rails en is het puur plezier om eraan te werken, in die mate dat ik in weinig anders zin heb. Ik heb nog m’n twijfels over de eerste hoofdstukken, waar ik zeker nog aan zal sleutelen, maar ik ben enthousiast over alles wat daarna komt. In dit boek zal mijn verhaalwereld zich helemaal ontvouwen en zullen de hoofdthema’s van het epos duidelijk worden. Waar De Wil van Adens Goden nog vooral een aanloop was, wordt dit een grote sprong.

De titel van dit boek wordt Het Spoor van Adens Gezant (of De Weg van Adens Gezant, daar ben ik nog niet uit) en het zal naar verwachting zo’n 160.000 woorden tellen (ter vergelijking: De Schreeuw van de Griffioen had er 123.000 en De Wil van Adens Goden 100.000). Ik hoop er tegen eind dit jaar helemaal door te zijn. Ik zal dan meteen aan wéér een nieuwe versie beginnen, en daarna nog eens, maar tegen dan zal het bijna pure redactie zijn met nog maar weinig inhoudelijke wijzigingen. Ik ken inmiddels mijn proces. Doel is het boek tegen eind 2024 te kunnen publiceren, maar daar pin ik me niet op vast. Het is pas klaar wanneer ik het niet meer kan verbeteren.